Stalogłowe wzloty i upadki - fotododatek

Wracam po małej przerwie spowodowanej nadmiarem obowiązków. Powoli świat wraca do normalności, z naciskiem na powoli. Tradycyjnie paździenik był związany z wyjazdem do Kolumbii Brytyjskiej, ale w tym roku ponownie nam się nie udało. Pomyślałem zatem, że w ramach przypomnienia odgrzebie zakurzone już nieco fotki z 2019. Co miałem do napisania, to zostało przedstawione w SzŁ pod tym samym tytułem. No blog wrzucam fotki i może parę słów w ramach komentarza.

Poranek nad Bulkley.

Peresada na "Złotej mili".

Witek holuje.

Witek pozuje.

xxx

Witek stawia flaszkę (fotki nie ma, ale wódka była i to taka wypasiona krowa).

Ja też złowiłem coś złowiłem, a potem jeszcze dwie, tak na dobry początek.

Ta chciała kija połamać, bo przy podbierani poszła mi między nogami i z wędki zrobiło się na moment koło

Peresada holuje.

Peresada pozuje.

xxx

Peresada stawia flaszkę (fotki nie ma i teraz nie pamiętam czy ta flaszka była czy tylko obiecał ).

Stalogłowy z mętnej wody.

Jest i Papa Broda.

Jedna z moich grubszych rybek.

Super zgrabna stalka.

Z tej miejscówki zaliczylismy trzy gatunki. Najpierw Krzysiek stracił stalkę.

Potem tata trafił łośka dla odmiany.

A na zakończenie dnia wyjąłem bull trout (Salvelinus confluentus) - dla mnie to palio podobne.

Papa Broda holuje.

Papa Broda pozuje.

xxx

Papa Broda stawia flaszkę (i znowu nie pamiętam, piłem czy nie piłem )

Witek ciągle chował się gdzieś po krzakach i jadł chleb z boczkiem. Mam z nim tak mało fotek, że zaczynam wątpić czy on naprawdę pojechał tam na ryby

Mała bo mała, ale cieszy, bo byłby pustak. Uratowałem na sam koniec dnia.

Znowu z mętnej wody.

Tadaaaammm! Największa wyjęta z wyjazdu. Ale tata mógł mnie przebić i to znacznie.

I taki dublet ostatniego dnia. Nr 1.

I nr 2.

Ryb było więcej, ale nie wszystkie trafiły w mój obiektyw. Wybrałem dla Was to co najlepsze. A za rok, to napewno... Stop, wróć, żeby nie zapeszać, bo znowu nic nie wyjdzie.